Πώς μεταδίδεται το νόσημα;

Τα κονδυλώματα μεταδίδονται με την κολπική, πρωκτική και τη στοματική επαφή. Οι ιοί μεταδίδονται ακόμα και όταν ένα προσβεβλημένο άτομο δεν έχει συμπτώματα. Μπορεί κάποιος να εμφανίσει κονδυλώματα ακόμα και ύστερα από χρόνια από επαφή με άτομο που είναι προσβεβλημένο με HPV. Αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολο το να εντοπίσει κανείς πότε προσβλήθηκε αρχικά από τη νόσο. Επίσης τα μωρά μπορεί να εμφανίσουν κονδυλώματα, τα οποία μεταφέρονται από τη μητέρα που πάσχει κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Ποιά τα συμπτώματα;

Τα κονδυλώματα εμφανίζονται σαν διογκώσεις στην γεννητική περιοχή, στην περιπρωκτική περιοχή, στο εφήβαιο, στους μηρούς, οι οποίες είναι ασυμπτωματικές και μπορεί να είναι μικρές ή μεγάλες, επίπεδες ή επηρμένες ή να έχουν σχήμα σαν κουνουπίδι. Σπάνια μπορεί να προκαλούν κνησμό, αίσθημα καύσους ή αιμορραγία. Σπανιότερα μπορεί να εντοπιστούν στο στόμα και στο φάρυγγα.

Μπορεί η λοίμωξη με HPV να προκαλέσει καρκίνο;

Υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικά στελέχη ιών HPV. Σαράντα περίπου από αυτά είναι υπεύθυνα για την εμφάνιση κονδυλωμάτων ενώ μερικά είναι υπεύθυνα για την εμφάνιση καρκίνου, κυρίως του τραχήλου της μήτρας αλλά και του κόλπου, του πέους και του πρωκτού. Επίσης φαίνεται ότι η HPV λοίμωξη ενέχεται στην εμφάνιση καρκίνου του στόματος. Να σημειώσουμε ότι τα στελέχη των HPV που προκαλούν κονδυλώματα (κυρίως 6, 11) δεν είναι τα ίδια που προκαλούν καρκίνο (κυρίως 16,18). Ο καρκίνος εμφανίζεται συνήθως, ύστερα από χρόνια ακόμα και δεκαετίες από την μόλυνση με HPV ιούς. Συχνά μπορεί να συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο στελέχη των ιών που προκαλούν κονδυλώματα και στελέχη που προκαλούν καρκίνο.

Υπάρχει εργαστηριακή εξέταση που εντοπίζει τα κονδυλώματα;

Η διάγνωση των κονδυλωμάτων είναι κλινική και γίνεται με την εξέταση από δερματολόγο. Το PAP test αποτελεί σημαντική διαγνωστική εξέταση για την εντόπιση HPV λοίμωξης στον τράχηλο της μήτρας και σήμερα υπάρχει και το DNA test ανίχνευσης των ιών HPV, με το οποίο μπορούμε να ταυτοποιήσουμε το είδος (στέλεχος) του ιού που είναι υπεύθυνο για τη λοίμωξη (σημαντικό όταν θέλουμε να ανιχνεύσουμε αν μαζί με τα κονδυλώματα συνυπάρχει λοίμωξη και με ογκογόνα στελέχη των ιών).

Υπάρχει πρόληψη;

• Η χρήση προφυλακτικού μειώνει, αν και δεν εξαφανίζει πλήρως την πιθανότητα να «κολλήσει» κάποιος κονδυλώματα διότι το προφυλακτικό δεν καλύπτει όλες τις περιοχές στις οποίες μπορεί να υπάρχει HPV λοίμωξη.
• PAP test για όλες τις γυναίκες ηλικίας 21-65 ετών για πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
• Εμβολιασμός: Σήμερα υπάρχουν διαθέσιμα εμβόλια κατά των κονδυλωμάτων, κυρίως στελέχη 6,11 που είναι υπεύθυνα για το 90% των κονδυλωμάτων και των ογκογόνων στελεχών 16,18 που είναι υπεύθυνα για το 70% του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Ο εμβολιασμός γίνεται σε τρεις δόσεις ανά 6μηνο η μια από την άλλη. Συνιστάται στα κορίτσια 9-14 ετών ή σε νεαρές γυναίκες που δεν έχουν νοσήσει μέχρι την ηλικία των 26 ετών. Η Αμερικάνικη Παιδιατρική Εταιρεία προτείνει εμβολιασμό και των αγοριών ηλικίας 11-12 για τους ιούς 6,11 για αποφυγή μετάδοσης των κονδυλωμάτων.

Ποιά είναι η θεραπεία;

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για την αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων χωρίς όμως να μπορεί να εγγυηθεί κανείς την πλήρη εξάλειψη της νόσου. Γι΄αυτό χρειάζονται συνεχείς θεραπείες και συχνά συνδυασμός τους.

Οι θεραπείες για την αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων διακρίνονται σε:

• Φαρμακευτικές θεραπείες που εφαρμόζονται τοπικά:
1) Podofilox (podophyllin): αντιμιτωτικό φάρμακο, το οποίο καταστρέφει τα κονδυλώματα. Πιθανές παρενέργειες είναι ερεθισμός του δέρματος, έλκη και πόνος. Η χρήση της αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
2) Imiquimod (Aldara): Πρόκειται για κρέμα που ενισχύει τοπικά το ανοσοποιητικό σύστημα. Πιθανές παρενέργειες είναι ερεθισμός του δέρματος με αίσθημα καύσους και ενίοτε φυσαλλίδες στην περιοχή που εφαρμόζεται. Σπανιότερα εμφανίζονται μυικοί πόνοι, βήχας και αδυναμία.
3) TCA σε συγκέντρωση 80%-90%, το οποίο φαίνεται ότι «καίει» τα κονδυλώματα. Πιθανές παρενέργειες είναι ερεθισμός του δέρματος, έλκη και πόνος.

• Επεμβατικές θεραπείες:
Χρησιμοποιούνται για μεγάλα ή πολλαπλά κονδυλώματα, κονδυλώματα που δεν ανταποκρίνονται σε τοπικές θεραπείες, σε άτομα που επιβαρύνονται ψυχολογικά από την ύπαρξη των κονδυλωμάτων και θέλουν άμεσα να εξαφανιστούν και τέλος σε εγκύους που αντενδείκνυται η χρήση φαρμακευτικών ουσιών.

Οι θεραπείες αυτές περιλαμβάνουν:
1. Κρυοπηξία:
Με αυτή τη μέθοδο δημιουργείται ένα ψυχρό έγκαυμα που οδηγεί σταδιακά σε σμίκρυνση και τελικά απόπτωση του κονδυλώματος.Πιθανές παρενέργειες είναι οίδημα και πόνος στην περιοχή της θεραπείας.
2. Αφαίρεση με CO2 laser:
Αφού γίνει τοπική αναισθησία, αφαιρούνται τα κονδυλώματα ενώ ταυτόχρονα γίνεται αιμόσταση. Πιθανές παρενέργειες είναι πόνος μετά την επέμβαση και η εμφάνιση ουλών.
3. Χειρουργική αφαίρεση:
Χρησιμοποιείται σπάνια για αφαίρεση πολύ μεγάλων βλαβών.

end faq